شکستگی، درمان و علایم مچ دست (کالیس)

یکی از ناحیه های حساس و شکننده در بدن مچ دست می باشد که از هشت استخوان کوچک تشکیل شده است که این هشت استخوان به وسیله دو استخوان بلند به نام های زند زیرین و زند زبرین با یکدیگر در ارتباط می باشند.
بنابراین می توان اینگونه عنوان کرد که شکستگی مچ دست می تواند در هریک از 10 استخوان موجود به وجود آید.
شاید بهتر باشد که این موضوع را بخوبی بدانید که از شایع ترین نوع شکستگی در مچ دست شکستگی هایی می باشند که در استخوان زندزبرین ساعد به وجود می آیند که نام این نوع شکستگی، شکستگی دوربرد زند زبرین می باشد.

شایع ترین شکستگی استخوان درجهان شکستگی مچ دست می باشد که یکی از عوامل مهم در این نوع شکستگی پوکی استخوان می باشد.
این سبک از شکستگی در افراد مسن و آن دسته از افرادی که دچار بیماری پوکی استخوان می باشد به وجود می آید.
شکستگی مچ دست اگر به درستی مورد مداوا و درمان قرار نگیرد می تواند عوارض جدی را برای شخص به وجود آورد. زمانیکه شکستگی مچ دست در داخل مفصل ها گسترش پیدا کند می توان عوارض بسیاری را نیز به همراه داشته باشد. برای درمان صحیح و درست ناحیه شکسته در مچ دست باید به پزشک متخصص مراجعه شود تا ناحیه شکسته با تشخیص درست و به جا مورد مداوا قرار گیرد.

انواع شکستگی مچ دست

شکستگی هایی از قبیل شکستگی پا، شکستگی مچ دست اغلب در اثر زمین خوردگی در زمان ورزش کردن و یا حتی راه رفتن معمولی به وجود می آید.
اما شکستگی مچ دست بیشتر زمانی به وجود می آید که فرد در زمان زمین خوردن دست خود را سپر کرده تا مانع افتادن خود شود. این موضوع باعث می شود که فشار بسیار زیادی در مچ دست به وجود آید و همین موضوع باعث می شود که مچ دست دچار شکستگی شود.

این سبک از شکستگی دارای انواع مختلفی می باشد که در ادامه به چند نوع از این شکستگی اشاره کرده ایم.

• اولین نوع از شکستگی مچ دست به شکستگی گفته می شود که هیچگونه جابه جایی در آن صورت نگرفته است و در آن استخوان شکسته و وضعیت بصورت نرمال می باشد.
• در نوع دوم از شکستگی مچ دست تنها قسمتی از استخوان مچ جابه جا شده و طبیعتا ناحیه آسیب دیده از وضعیت نرمال خارج می شود.
• در نوع سوم از شکستگی که شدیدترین نوع از شکستگی می باشد استخوان مچ دست در چندین ناحیه دچار شکستگی شده است.

درمان شکستگی مچ دست

در مطلب بالا برایتان به سه نوع شکستگی مچ دست اشاره کرده ایم اما برای درمان هر یک از سه نوع شکستگی روش های متفاوتی وجود دارد.
در شکستگی نوع اول و دوم نیازی به جراحی وجود ندارد و می توان با مراجعه به بهترین متخصص درمان آن ها را انجام داد.

اما برای درمان شکستگی مچ دست نوع سوم بدون شک نیاز به جراحی می باشد و بعد از آن حتما باید روش های فیزیوتراپی برای اینکه عملکرد مچ دست به حالت طبیعی خود باز گردد ضروری می باشد.

جااندازی بسته شکستگی مچ دست (کالیس)

هدف از درمان شکستگی کالیس کمک به جوش خوردن قطعات شکستگی در وضعیت مناسب است بطوریکه کارآیی دست تا حد امکان به وضعیت قبل از شکستگی برگردد.

در مواردی که شکستگی بدون جابجایی است مسلما نیازی به جااندازی هم ندارد و درمان با گچ گیری دست انجام میشود. در مواردیکه شکستگی دچار جابجایی شده است درمان بصورت جااندازی بسته و سپس بیحرکت کردن محل شکستگی به توسط گچ گیری است.

روش جااندازی بسته شکستگی مچ دست (کالیس)

پزشک ابتدا با استفاده از بیهوشی عمومی و یا تجویز داروهای خاص، عضلات ناحیه ساعد را شل میکند تا قطعات شکسته شده راحت تر از هم جدا شده و جااندازی شوند. در بسیاری اوقات قطعات شکسته شده در هم فرو میروند پس اولین مرحله در جااندازی این است که قطعات شکسته شده را از هم جدا کنیم.

کمک پزشک در بالای سر بیمار ایستاده، آرنج وی را خم کرده و محکم بازوی او را میگیرد. پزشک در سمت پای بیمار ایستاده و با دو دست خود کف دست بیمار را گرفته و به سمت خود میکشد.

با این کار کششی طولی به مچ دست وارد میشود که باعث جدا شدن قطعات شکسته شده از هم میگردد. سپس پزشک با دو دست خود قطعه پایینی را که به سمت پشت جابجا شده به سمت جلو کشیده و سعی میکند قعات جابجا شده را در کنار یکدیگر قرار دهد.

جراحی شکستگی مچ دست (کالیس)

گاهی اوقات شکستگی های کالیس ناپایدارند. به این معنی که پس از جااندازی گچ نمیتواند قطعات شکسته شده را در کنار هم نگه دارد. در این موارد اگر بعد از جااندازی از گچ گیری استفاده شود قطعات پس از مدت کوتاهی مجددا جابجا میشوند.

پزشک معالج قبل از جااندازی اولیه شکستگی با دیدن رادیوگرافی، میتواند متوجه شود که آیا شکستگی، ناپایدار است یا خیر.

در مورد شکستگی های ناپایدار پزشک معالج ابتدا قطعات شکسته شده را بصورت بسته جااندازی میکند و سپس با استفاده از پین گذاری یا اکسترنال فیکساتور این قطعات را فیکس و بیحرکت میکند تا دچار جابجایی مجدد نشوند.

پین گذاری شکستگی مچ دست

در این روش پس از اینکه جااندازی بسته با کشش و انجام مانور در اطاق عمل انجام شد و پزشک از صحت جااندازی اطمینان حاصل کرد، دو یا چند پین را از راه پوست وارد قطعات شکسته شده کرده و آنها را با پین به هم متصل میکند. پس از پین گذاری مچ دست توسط آتل یا گچ بیحرکت میشود.

اکسترنال فیکساتور برای شکستگی کالیس مچ دست

در این روش پس از اینکه جااندازی بسته با کشش و انجام مانور در اطاق عمل انجام شد و پزشک از صحت جااندازی اطمینان حاصل کرد، دو پیچ بلند را ر قطعه شکسته شده پایینی یا در استخوان دوم کف دست گذاشته و دو پیچ بلند دیگر هم در استخوان رادیوس بالاتر از محل شکستگی قرار میدهد.

این پیچ ها طوری کار گذاشته میشوند که انتهای آنها از پوست خارج شده است. انتهای این چهار پیچ در خارج از بدن به توسط گیره هایی به یک یا دو میله متصل میشوند. ساختمان بوجود آمده، قطعات شکسته شده را در کنار یکدیگر قرار داده تا جوش بخورند.

جااندازی باز شکستگی مچ دست (کالیس)

گاهی اوقات پزشک معالج در رادیوگرافی اولیه که از بیمار به عمل میاید متوجه میشود که به هیج وجه نمیتوان با کشش و مانور بصورت بسته قطعات شکسته شده را جااندازی کرد و یا گاهی اوقات اقدام به جااندازی بسته میکند ولی موفق نمیشود قطعات شکسته شده را در موقعیت آناتومیک درستی قرار دهد.

در این موارد نیاز است تا با جااندازی باز، قطعات شکسته شده در موقعیت مناسب و درست قرار بگیرند. در حین جراحی پزشک معالج پوست را شکاف داده و بعد از کنار زدن عضلات و مشاهده استخوان ها، قطعات شکسته شده را در کنار هم قرار داده و پس از آن به وسیله پیچ و پلاک آنها را به یکدیگر فیکس میکند.

پس از جراحی، دست در یک آتل گذاشته میشود. پس از ۲-۱ هفته آتل خارج شده و بیمار شروع به انجام نرمش های مخصوص مچ دست برای بدست آوردن دامنه حرکتی میکند ولی با دست چیزی را بر نمیدارد.

پس از جوش خوردن شکستگی که معمولا شش هفته طول میکشد بیمار میتواند با دست خود اشیاء را گرفته و بلند کند. معمولا نیازی به خارج کردن پلاک های مچ دست وجود ندارد.

چگونه می توان متوجه شکستگی مچ دست شد؟

شکستگی مچ دست با دردهای بسیار شدیدی همراه می باشد که برای فرد به روشنی واضح است.

در برخی مواقع ترک های کوچکی در استخوان ها بر اثر شکستگی به وجود می آیند که توصیه بهترین فوق تخصص جراحی دست به شما این است که زمانیکه در چنین شرایطی قرار گرفتید و با دردهای دائمی مواجه شدید حتما از ناحیه آسیب دیده تصویر برداری کنید.

از علائم شکستگی در ناحیه مچ دست می توان به موارد شایع همچون کاهش تحرک در مفصل آسیب دیده، درد و تورم اشاره کرد.

فیزیوتراپی شکستگی مچ دست

زمانیکه شما دچار شکستگی در ناحیه مچ دست می شود فیزیوتراپ برای درمان مچ دست شما را به وسیله آتل محافظ مورد درمان قرار می دهد که این روش یکی از راهکارهای ساده برای حذف تحرک مفصل در ناحیه شکسته می باشد.
فیزیوتراپی از اولین مراحلی می باشد که برای توانبخشی در جهت بهبود شکستگی انجام می شود.

انجام فیزیوتراپی برای درمان انواع شکستگی ها موثر می باشد و شکستگی مچ دست نیز از این موضوع مستثنا نمی باشد.
تعادل مغناطیسی که در فیزیوتراپی وجود دارد باعث می شود که سرعت جوش خوردن استخوان شکسته در ناحیه مچ دست بالا رفته و استخوان در کوتاه هترین زمان ممکن جوش بخورد.

این روش درمان یعنی فیزیوتراپی در مراحل اولیه بعد از شکستگی مچ دست انجام می شود که نشانه های ابتدایی خود را که به صورت کاهش یافتن درد و تورم می باشد نشان می دهد و به فرد بیمار کمک می کند تا بتواند کارایی بهتری را نشان دهد.

انواع شکستگی مفصل مچ دست

در مطالب بالا عنون کردیم که شکستگی که در ناحیه مچ دست به وجود می آید می تواند بر اثر بیماری پوکی استخوان بوده و بیشتر در افراد مسن به وجود می آید. همچنین برایتان از انواع شکستگی هایی که در ناحیه مچ دست به وجود می آیند که نوع اول و دوم آن نیاز به جراحی نداشته ولی در نوع سوم از شکستگی باید جراحی صورت گیرد نیز اشاره داشته ایم.
در ادامه می خواهیم به چند نمونه از شکستگی در مفصل مچ دست نیز اشاره ای داشته باشیم.

از انواع شکستگی مفصل مچ دست می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• شکستگی استخوان‌های کوله
• شکستگی اسمیس
• شکستگی اسکافوئید
• شکستگی بارتون
• شکستگی شوفر
• شکستگی مویی زند زیرین ساعد