علائم و درمان آسیب های عصب رادیال


عصب رادیال از اعصاب مهم اندام فوقانی است که پس از منشا گرفتن از شبکه بازویی در ناحیه گردن تمام طول بازو و ساعد را طی کرده و در انگشتان پایان می یابد. این عصب در هر جایی از مسیر طولانی خود میتواند آسیب ببیند. در این مقاله راجعه به علل آسیب های عصب رادیال و درمان های آن صحبت میشود.

منطقه اعصاب رادیال علایم و درمان شکستگی های انگشت دررفتگی مفصل ارنج دکتر دهقانی جراحی شانه، دکتر محمد دهقانی، جراح دست دراصفهان، فوق تخصص جراحی دست، جراحی دست، دکترمحمددهقانی ارتوپد در اصفهان

آناتومی عصب رادیال

عصب رادیال از به هم پیوستن شاخه هایی از هر سه تنه شبکه بازویی تشکیل می شود. این عصب در ناحیه بازو شاخه هایی به عضله سه سر میدهد و سپس چسبیده به سطخ پشتی استخوان بازو به پایین میاید.

سپس دور زده و به سطح خارجی استخوان بازو و آرنج میرسد و سپس به پشت ساعد رفته و به عضلات اکستانسور یا بازکننده مچ دست و انگشتان عصب میدهد.

این عصب سپس در پشت مچ دست به شاخه های متعدد تقسیم شده و تمام سطح پشت دست و انگشتان دست را حس میدهد.


علت آسیب های عصب رادیال چیست

این عصب میتواند در هر نقطه ای از مسیرش از زیر بغل نا انگشتان دست آسیب ببیند.

در زیر بغل عصب میتواند به علت شکستگی و دررفتگی سر و گردن استخوان بازو و یا به علت استفاده نادرست از عصای زیر بغل تحت فشار قرار گرفته و فلج شود.

در ناحیه بازو شایعترین علت آسیب عصب رادیال شکستگی های تنه استخوان بازو است.

زخم های نافذ مانند زخم های ناشی از چاقو ویا شیشه میتوانند موجب پارگی عصب رادیال در هر نقطه ای از اندام فوقانی شوند. مکانیسم آسیب عصب رادیال در زخم های نافذ پاره شدن آن است.

در شکستگی ها و دررفتگی های ناحیه شانه و بازو عصب رادیال به علت تحت فشار قرار گرفتن آسیب میبیند


علائم آسیب عصب رادیال

عصب رادیال از ساعد به پایین فقط حسی است و در بالاتر از آن هم شاخه های حسی و هم حرکتی دارد. پس آسیب به این عصب میتواند هم ایجاد اختلال حسی و هم حرکتی کند.

در صورتیکه آسیب کامل باشد حس پوستی در قسمتی از اندام بطور کامل از بین رفته و حرکات عضلات مربوطه هم فلج میشوند و اگر آسیب عصب نسبی باشد کاهش حس و ضعیف شدن عضلات بوجود میاید.

علائم آسیب های عصب رادیال بسته به محلی که در آن عصب آسیب دیده متفاوت است. هر چه محل آسیب بالاتر بوده و به ریشه اندام نزدیک تر باشد بافت های بیشتر متاثر میشوند.

در مواردی که محل آسیب عصب رادیال ناحیه مچ دست باشد مهمترین علائم آن کاهش یا از بین رفتن حس پشت دست و انگشتان دست در طرف خارجی دست.

در مواردی که محل آسیب عصب رادیال، بازو و آرنج و یا بالای ساعد باشد بجز علائم ذکر شده به علت فلج شدن عضلات باز کننده یا اکستانسور مچ دست و انگشتان دست، بیمار نمی تواند مچ و انگشتان دست را به پشت بالا بیاورد و مچ دستش آویزان به پایین است. به این حالت Wrist drop میگویند.


درمان آسیب های عصب رادیال

در مواردی که بدنبال اصابت جسم نافذ به اندام، علائم آسیب عصب رادیال بوجود بیاید نیاز به عمل جراحی وجود دارد. پزشک جراح زخم را بازتر کرده و عمق آنرا کاوش کرده و هر گونه پارگی عصب را ترمیم میکند.

در مورد آسیب شاخه های حسی عصب رادیال چون این اعصاب اثر گذاری مهمی در کارکرد لمسی دست ندارند ممکن است نیاز به عمل جراحی نداشته باشند.

در مواردی که علائم آسیب عصب بدنبال ضربه به اندام ایجاد شود ولی زخمی ایجاد نشده باشد (مانند شکستگی های بسته بازو) اکثر آسیب ها خودبخود خوب میشوند.

در این موارد پزشک معالج چند ماه صبر میکند تا کارکرد عصب خودبخود درست شود و در صورت عدم بازگشت، محل آسیب احتمالی را با جراحی جستجو کرده و آسیب های احتمالی را ترمیم میکند.

در صورتیکه عصب به علت جابجا شدن استخوان تحت فشار قرار گرفته باشد با جااندازی شکستگی یا دررفتگی، علائم آسیب عصبی نیز برطرف میشود.

در مواردی که ترمیم عصب حرکتی رادیال موفقیت آمیز نباشد پزشک جراح از روش جابجا کردن تاندون های دست برای بازگرداندن حرکت اکستانسیون به مچ دست استفاده میکند.

در مراقبت از آسیب های عصب رادیال چه درمان جراحی انتخاب شود و چه عامل فشارنده عصب برطرف شده و برای بازگشت کارکرد عصب صبر شود، باید مفاصلی که به علت فلج شدن عضلات مربوطه خوب حرکت نمیکنند به توسط آتل و اسپلینت در وضعیت مناسب قرار بگیرند.

همچنین بیمار یا همراهان وی تا وقتی حرکات ارادی مفصل امکانپذیر نشده است، باید با کمک دست سالم خود چند بار در روز تمامی مفاصل اندام را در تمام جهات حرکت دهد تا دچار خشکی نشوند.


علائم ناشی از محل آسیب عصبی متفاوت است

درد عصبی رادیویی می تواند به عنوان نوعی باشد که زمانی رخ می دهد که کف دست خود را بر روی چیزی فشار داده و مچ دست خم شده است. درد شدید، تابشی یا سوزش معمولا در پشت دست، اطراف انگشت شست و در وسط و انگشت فهرست اغلب درد ناشی از ناتوانی کامل دست و انگشتانتان است.

خود عصب شعاعی آن است که از پشت گردن، پایین دست و به نوک انگشتان حرکت می کند. در طول راه، با ماهیچه ها و پوست ارتباط برقرار می کند تا باعث حرکت و ارسال پیام های حسی به مغز شود. با توجه به جایی که آسیب عصبی رخ می دهد، علائم می توانند با احساس و محدودیت حرکت متفاوت باشند.

آسیب در Axilla

بلافاصله پس از ترک التهاب پروستات (شبکه اعصاب که در ریشه گردن قرار دارد)، عصب شعاعی تحت بازو نزدیک نزدیک زیر بغل (زیر بغل) حرکت می کند. استفاده نادرست از كوروشها يكي از علل شايع فشردگي عصب راديال در اين نقطه است.

عصب شعاعی مسئول کنترل عضلات تریسیپ واقع در پشت بازو است. از این رو، هر گونه آسیب به عصب در axilla باعث ضعف بازو ، به خصوص اگر چیزی را به دور است. ممکن است غیرقابل برگشتن به مچ دست باشد که منجر به “افتادن مچ دست” شود. Extensors انگشت نیز ممکن است ضعیف شود، و این باعث می شود تا دست کاملا باز شود.

علاوه بر ضعف، افرادی که دارای آسیب عصبی شعاعی هستند، ممکن است سوزش و بیحسی را از پشت بازو به دست، به ویژه در کنار و پشت انگشتان دست، تجربه کنند.

آسیب به شیار اسپیرال

پس از خروج از axilla، عصب شعاعی به پایین بازوی حرکت می کند و در اطراف شکم (استخوان بزرگ بین شانه و آرنج) در یک کانال شناخته شده به عنوان شیار مارپیچ پیچ و تاب می دهد.

عصب اغلب می تواند در داخل این شیار فشرده شود و با توانایی فرد در خم شدن مچ دست و راست کردن انگشتان تداخل پیدا کند. یک آسیب رادیال از این نوع ممکن است به علت شکستگی ادراری یا یک بیماری شناخته شده به عنوان “فلج روز شنبه شب” رخ دهد که در آن فرد با یک بازو در پشت صندلی به خواب می رود.

در حالی که آسیب باعث تضعیف عضله brachioradialis ساعد می شود، عضله تریسیپ تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت. علاوه بر این، ضعف زمانی قابل توجه است که عضله به جای آنکه خم شود، افزایش می یابد .

آسیب به عصب پشتی Interosseous

درست قبل از وارد شدن به آرنج، یک بخش از عصب شعاعی به سمت عصب بینهایت خلفی نزدیک می شود که مسئول درست کردن چیزی زیر آرنج است. بر خلاف سایر شاخه های عصب شعاعی، عصب بینهایت خلفی هیچ گیرنده حسی ندارد و صرفا مسئول حرکت جنبش است. در نتیجه، آسیب دیدگی به واسطه احساس ضعف عضلانی نسبت به احساسات غیرطبیعی مشخص می شود. ناتوانی در گسترش انگشتان خود، اغلب یک علامت افسانه ای است.

تنها استثنائات، عضلات مچ دست هستند که عمدتا توسط مجموعه ای از اعصاب کنترل می شوند.

اگر مچ دست آسیب ببیند، فقط در موقعیت دست مشاهده می شود. در چنین مواردی، وقتی دست مچ دست گسترش می یابد، ممکن است دست بیشتر از یک طرف بیشتر شود. Brachioradialis و عضلات تریسیپ هر دو می توانند از بین بروند.

علیرغم عدم احساس ناخوشایندی، آسیب به عصب بین عصبی خلفی می تواند بسیار دردناک باشد، به ویژه هنگامی که انگشتان پا گسترش می یابد.

نوروپاتی شعاعی سرطانی

همانطور که عصب شعاعی آرنج را می گذارد، آن را به عقب دست ادامه می دهد که در آن به کارکرد کاملا حسی کمک می کند. در نقطه، عصب بیشتر در معرض آسیب در مچ دست قرار می گیرد، مانند زمانی که مچ دست یا دست بند بیش از حد محکم پوشانده می شود.

الگوی بیحسی معمولا از مچ دست به پشت انگشت شست بدتر است. این ممکن است با یک حس «پین و سوزن» یا تیراندازی در پشت یا پایین پشت دست قرار گیرد.

پیش آگهی و درمان

اگر یک آسیب رادیال عصبی تشخیص داده شود، درمان به طور معمول محدودیت حرکت را در بر می گیرد، به طوری که عصب زمان لازم برای التیام زدن دارد. این ممکن است شامل تقسیم مچ دست با استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کنترل درد باشد. در موارد شدید، ممکن است یک بلوک عصبی توصیه شود.

زمان بازیابی می تواند از چند هفته تا شش ماه متغیر باشد. برای کسانی که درد و ناتوانی بهبودی نداشته باشند، ممکن است تحقیقات بیشتری در قالب مطالعات هدایت عصبی یا الکترومیوگرافی (EMG) انجام شود . بر اساس یافته ها، ممکن است جراحی توصیه شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دوازده − 12 =